Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές,
Όπως όλοι σας πολύ καλά γνωρίζετε, εις το –κατά τα λοιπά ειδεχθές καθ’ ημάς – δημοψήφισμα, καταγάγαμε περίλαμπρον νίκην, το μέγεθος της οποίας είναι δυσμέτρητον.
Ο Στρατηγός Σομόζα κατόπιν ενδελεχούς και ανηλεούς παρακολουθήσεως του αντιπάλου, απεφάσισεν, συνεπικουρούμενος απ’ εμού, να προβεί εις την κατεύθυνση του εκλογικού αποτελέσματος, δια να ημπορέσομεν να εξάγουμε την λαοφιλέστατη μπάντα μας από τις σκοτεινές ατραπούς και τα κρυφοκομμουνιστικά μονοπάτια που την οδηγούσε ο κατ’ ευφημισμόν «Πρόεδρος» Ρινγκοφαϊα και να την οδηγήσουμε στα χριστά μονοπάτια του καλού κ’ αγαθού αμερικάνικου Νότου όπου και πραγματικά ανήκει.
Παρ’ όλο που το κίνημα μας εράνθη με τα πέταλα της αγνής και άδολης αγάπης του απλού λαού, οι δοσίλογοι πρώην προσπαθούν με νύχια και με δόντια (ακόμη και με αντιπραξικόπημα – oh mon dieu) να αγκυλωθούν στην – όπως απεδείχθη περίτρανα – κενή περιεχομένου εξουσία τους.
Οφείλω, αγαπητοί συνSHCάδες, να ομολογήσω πως εβρίσκομαι σε ένα τρομακτικό δίλημμα. Να πατάξω τους πρώην και με την πανθομολογούμενη τεραστία προσωπικότητά μου να γίνω για τους ShC ο φάρος που θα λάμπει μέσα στο σκότος και το έρεβος, ή να αποσυρθώ ευχόμενος ταυτοχρόνως το αγαπημένο μας συγκρότημα να βρει το δρόμο του.
Στο δια ταύτα, αφήνω την λήψη ταύτης της απόφασης εις τα μέλη του συγκροτήματος που είναι και οι μόνοι οι οποίοι ημπορούν να λύσουν το Γόρδιο τοιούτο δεσμό.
Με θερμές ευχαριστίες εις τους απανταχού υποστηρικτές μου και ιδιαιτέρως εις τον εκ Γαλλίας ορμώμενο Gus, σας φιλώ σταυρωτά.
Papastilater